Doorgaan naar hoofdcontent

Verbannen uit de supermarkt



Ik vond het sowieso al een klotewinkel.

Een aantal jaren geleden kocht ik er een zak Frolic hondebrokken voor de oppashond van een vriend die op vakantie was. Ik ben een kattenmens en ik heb niet zo veel op met honden. Honden stinken en zijn voornamelijk dom en volgzaam. Alleen de exemplaren met een eigen mening – de hondsdolle – vind ik de moeite van de aai over de bol waard, maar ik dwaal weer eens af.

Bij de kassa stond een vrouw achter me die vroeg of ik een hond had. Ik ben altijd in voor een dolletje en in die tijd bestond bij mij nog het idee dat reclamecreatieven zich altijd konden verschuilen achter een vorm van ontoerekeningsvatbaarheid, dus ik dacht ik speel het even mee. Ik antwoordde haar dat ik geen hond had – want kattenmens blablabla – maar dat ik weer gestart ben met het ‘Frolic-dieet’. Ik voegde daaraan toe dat ik het eigenlijk niet zou moeten doen want de vorige keer belandde ik in het ziekenhuis, maar terwijl ik op de intensive care wakker werd met slangetjes uit al mijn openingen en een infuus in beide armen was ik wel twee kilo kwijt.

Vervolgens vertelde ik haar dat het in basis een perfect dieet was, dat je gewoon je jaszakken vol moest proppen met Frolic-brokken en er eentje moest nemen zodra je hongerig werd. De brokken zijn tenslotte erg voedzaam, dus omdat het zo goed werkte probeerde ik het nog een keer (ik moet hier wel even bekennen dat niemand in de rij echt onder de indruk was van dit verhaal).

Eenmaal buiten vroeg de vrouw geschokt of ik dan op de intensive care was beland vanwege een soort voedselvergiftiging, maar ik zei nee, stapte af op een Golden Retriever die in de goot stond, snuffelde aan zijn kont en werd aangereden door een auto.

Ik dacht even dat de gast die achter de vrouw stond een hartaanval kreeg, zo hard moest hij lachen. Ik ben uit die supermarkt verbannen.

Dus pas op wat je vraagt aan een reclamecreatief. Ze zijn vaker in voor een dolletje dan goed voor je is.


Dit avontuur wordt u aangeboden in het kader van Superweek! Lees ook: 'wijn in de plus' op Tikfout - Noud de Greef.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Vertel een verhaal

De wereld en onze geschiedenis worden gedefinieerd door verhalen. Verhalen zijn onder ons sinds het prille begin van communicatie tussen mensen. Van grotwanden en persoonlijke anekdotes tot lange vertellingen rondom het kampvuur. Verhalen bleven evolueren met hetzelfde doel, ongeacht het tijderk: het delen van ervaringen, om anderen iets te leren en om tradities door te geven. Vandaag de dag communiceren we wel wat anders. Informatie versplinteren we over een selectie van (massa)media en kanalen en reist via altijd veranderende technologie naar het einddoel. De boodschap wordt verdund, gekloond en verdraaid. Of gecomprimeerd naar fragmentjes van minder dan 140 karakters. We zijn daardoor een beetje de persoonlijke 'touch' verloren die emoties echt kan aanwakkeren en voor sympathie of compassie zorgt. Door het gebruik van storytelling kunnen we de fragmentjes weer samenvoegen naar een geheel. Het stelt ons in staat om ons weer aan elkaar te knopen als echte mensen, niet ...

To be liked or not to be liked

Je bent een succesvol merk en je slingert geregeld een boodschap de wereld in die de consument op de juiste manier beroert. Dan mag je tegenwoordig wat van hem terug verwachten. Er zijn talloze manieren om iets van consumenten te vragen. Steeds vaker is dat: ‘Like ons op Facebook’. Maar eigenlijk zou je niet alleen moeten vaststellen wát je van je klanten terugvraagt. Belangrijker is waaróm. Waarom wil ieder merk geliked worden op Facebook? En is dat wel de beste manier voor activatie? Likes betekent populariteit We weten dat de populairste merken de meeste Facebook likes hebben. Honderdduizenden gebruikers laten via hun profiel weten dat ze van producten of merken houden. Merken als Chocomel , Volkswagen , Hema , 3FM en Lidl . Maar feit is dat hun populariteit er ooit al was. Ver voor de likes. Als Facebook niet had bestaan waren deze merken nog steeds populair. De likes vertegenwoordigen dus loyaliteit. Likes laten zien dat een merk geliefd wordt, maar ze zijn niet ...

De smaak van meer

Woon je in Eindhoven, dan ken je waarschijnlijk Happy Italy. Het Italian fast food concept op ruim opgezette locaties, hippe inrichting en ongelofelijk middelmatig eten. Maar ze serveren er enorme porties. Bemachtig een tafel, bestel een maaltijd en je neemt voor minimaal nog een dag aan extra eten mee naar huis in een heuse Happy Bag. Mede door die grote porties (mensen beseffen niet hoe weinig het kost een pizza of pasta in elkaar te zetten) heeft iedereen het over Happy Italy. Bijna dagelijks tref je er rijen wachtende mensen aan. Je maakt niet vaak mee dat er rond etenstijd géén rij tot buiten staat. Happy Italy is slim. Happy Italy laat mensen praten over gigantische Italiaanse maaltijden voor weinig geld. Daarna doen de rijen het meeste werk. Iedereen die voorbij loopt (want A-locatie) en de lange rij ziet gaat ervan uit dat al die mensen er staan met een goede reden. Het zal het wel waard zijn. Het móet het wel waard zijn. Dit is terug te brengen naar een instinctief...