Doorgaan naar hoofdcontent

Wat is een logo waard?


Is het je opgevallen dat elke auto een logo heeft? Duidelijk in het zicht bedoel ik? Okee. Spijkerbroeken? Ook. Werkschoenen? Mwoa nee die niet zo. Computers? Zeker. Telefoons? Yep. Stropdassen? Niet in het zicht. De meeste sieraden? Die ook niet.

Dat is grappig, want je zou hoogstwaarschijnlijk geen 300 Euro extra willen betalen voor een logootje op de kontzak van de pantalon van je nieuwe pak maar wel voor eentje op je nieuwe flatscreen TV.

Potloden. Ja. Eten? Hmm, ja misschien bij M&M's want die neppers smaken naar chemisch suiker. Horloges? Zeer zeker wel, maar de meeste meubels die in je woonkamer staan zijn merkloos. Is een logoloze auto minder waard dan een 'normale'? Waarom vinden we dit niet alleen normaal, maar accepteren we het - sterker nog - houden we ervan?

Blijkbaar is het geen potlood, maar is het een lifestyle.

Reacties

Anoniem zei…
Ik zeg Dacia Duster, rara wie ben ik?
Danny Valize zei…
Ha die Govert ;-)

Populaire posts van deze blog

Vertel een verhaal

De wereld en onze geschiedenis worden gedefinieerd door verhalen. Verhalen zijn onder ons sinds het prille begin van communicatie tussen mensen. Van grotwanden en persoonlijke anekdotes tot lange vertellingen rondom het kampvuur. Verhalen bleven evolueren met hetzelfde doel, ongeacht het tijderk: het delen van ervaringen, om anderen iets te leren en om tradities door te geven. Vandaag de dag communiceren we wel wat anders. Informatie versplinteren we over een selectie van (massa)media en kanalen en reist via altijd veranderende technologie naar het einddoel. De boodschap wordt verdund, gekloond en verdraaid. Of gecomprimeerd naar fragmentjes van minder dan 140 karakters. We zijn daardoor een beetje de persoonlijke 'touch' verloren die emoties echt kan aanwakkeren en voor sympathie of compassie zorgt. Door het gebruik van storytelling kunnen we de fragmentjes weer samenvoegen naar een geheel. Het stelt ons in staat om ons weer aan elkaar te knopen als echte mensen, niet ...

De smaak van meer

Woon je in Eindhoven, dan ken je waarschijnlijk Happy Italy. Het Italian fast food concept op ruim opgezette locaties, hippe inrichting en ongelofelijk middelmatig eten. Maar ze serveren er enorme porties. Bemachtig een tafel, bestel een maaltijd en je neemt voor minimaal nog een dag aan extra eten mee naar huis in een heuse Happy Bag. Mede door die grote porties (mensen beseffen niet hoe weinig het kost een pizza of pasta in elkaar te zetten) heeft iedereen het over Happy Italy. Bijna dagelijks tref je er rijen wachtende mensen aan. Je maakt niet vaak mee dat er rond etenstijd géén rij tot buiten staat. Happy Italy is slim. Happy Italy laat mensen praten over gigantische Italiaanse maaltijden voor weinig geld. Daarna doen de rijen het meeste werk. Iedereen die voorbij loopt (want A-locatie) en de lange rij ziet gaat ervan uit dat al die mensen er staan met een goede reden. Het zal het wel waard zijn. Het móet het wel waard zijn. Dit is terug te brengen naar een instinctief...

Uniek

Wie is tegenwoordig nou niet uniek? Of welk merk of organisatie claimt het niet te zijn? Om te bepalen wat uniek is, moet je bepalen wat je niet bent. Of om uniek te zijn moet je al dat andere níet zijn. Of willen zijn. Het is goed om 'anders' te zijn, vooral omdat tegenwoordig iedere industrie tegen marktverzadiging aan lijkt te zitten. Maar roepen dat uniek de bepalende merkwaarde is is uitermate zwak. Wees liever gewaagd. Of wees onbaatzuchtig. Of intelligent, zonderling, persoonlijk, benaderbaar, exclusief, warm of grappig. Wees gedenkwaardig. Zorg ervoor dat je de kans krijgt om je klanten te vertellen wie of wat je bent. Want vertellen wat je niet bent is zonde van hun aandacht. Je merk is niet: Je logo. Je website. Je marketing- of communicatiestrategie. Wat jij zegt dat het is. Wat je verkoopt. Uniek.   Je merk is: Een proces. Je daden. Je reputatie. Een relatie. Dat wat je onderscheidt. Wat je als merk ook doet, lever altijd wat je bel...