Je hoort het vreemd genoeg nog te vaak: bedrijven die het gebruik van sociale media op kantoor verbieden. Uit onderzoek blijkt dat 54% van de bedrijven sociale netwerken zoals Facebook, Twitter en Hyves compeet afschermen op de werkplek, terwijl een 35% op een of andere manier het gebruik gelimiteerd heeft. Dan blijft dus slechts 11% van alle bedrijven over die helemaal geen restricties op het interne netwerk heeft doorgevoerd. Dat percentage is stuitend laag en dit fenomeen hebben we al eerder gezien.
Nog niet zo heel lang geleden was iets soortgelijks aan de hand met het gebruik (toen nog 'privégebruik' genoemd) van diensten zoals Hotmail, Google en Yahoo op de werkplek. Een aantal jaren daarvoor werd zelfs het hele internet gebanned van de werkplek. En het zijn niet alleen bedrijven die constant de rem erop trekken, ook op scholen verbieden docenten mobieltjes in het klaslokaal vanwege de internettoegang die zo'n beetje alle toestellen tegenwoordig hebben.
Als we hier op inzoomen valt te constateren dat sociale media verbieden op de werkplek hetzelfde is als het internet verbieden. Of de telefoon verbieden omdat je wel eens een privégesprek zou kunnen voeren. Of zelfs het verbieden van pen en papier, want je zou wel eens een notitie kunnen maken die niet werk- (of school-)gerelateerd is. Je geeft hiermee een heel erg fout signaal af aan de aankomende generatie werknemers.
"Mensen die op het werk het internet privé gebruiken - met een redelijke limiet van minder dan 20% van hun totale kantoortijd - zijn ongeveer 9% productiever dan mensen die dat niet doen", beweert Dr. Brent Coker van de Department of Management and Marketing aan de universiteit van Melbourne. Meer resultaten van zijn sociale media-studie zijn hier te vinden.
Het docentenvoorbeeld levert een interessant dilemma op om nog even bij stil te staan. Vandaag de dag zijn er telefoons die ringtones bevatten met zo'n hoge geluidsfrequentie dat ze door de leraar helemaal niet meer waargenomen kunnen worden. Alleen studenten met 'jonge oren' kunnen ze horen. Maar is dit wel een technologische vraag of probleem? Of eerder een historisch probleem dat docenten al hebben sinds dat er lesgegeven wordt? Of een student nou fluistert, dagdroomt, slaapt, een krabbel op een stukje papier doorschuift, of sms't. Het is allemaal hetzelfde. De gemiddelde leraar dringt gewoon niet tot de leerling door en heeft de grootste moeite de aandacht van zijn studenten vast te houden.
Je zou kunnen zeggen dat het belang van 'opletten' er vanaf de schoolbanken is ingeramd. Dat sommige ondernemers of managers daar nu nog steeds naar handelen door het nieuwe web buiten de poorten van het bedrijf te houden, is zowel triest als te begrijpen. Ze weten niet beter.
De aandacht van de student vasthouden blijkt historisch moeilijk. Die van de werknemer blijkbaar ook. Op de taak van de docent of de afdelingsmanager hoeven we dus niet per se jaloers te zijn. Hoewel de echte briljante leermeesters en leiders die iedere eeuw hadden, die hadden daar eigenlijk helemaal niet zo veel moeite mee.
Als je de hedendaagse technologie op afstand houdt of zelfs verbiedt, lost dit dan echt je probleem op?
Reacties
On topic: bedrijven moeten zich realiseren dat ze dergelijke ontwikkelingen als social media niet kunnen tegenhouden (de medewerker die echt wil pakt wel zijn smartphone) en zich beter kan concentreren op hoe ervoor te zorgen dat de medewerker (onbewust) geen schade aan het bedrijf berokkend. Voorlichting is het keyword.
En vergeet niet, social media kan, mits onder de juiste omstandigheden, ook een bron van inspiratie, motivatie en ondersteuning zijn. Focus daar op en de tijd die eraan besteed wordt betaald zichzelf dubbel en dwars terug.
Ciao,
Tom
PS Je werknemer is geen kind. Is dat wel het geval, zou ik op zoek gaan naar andere werknemers. Verboden (in welke hoedanigheid dan ook) zijn eigenlijk niet meer van deze tijd.
Waar zou jij dan 't liefs op inzoomen Tim?
ik blijf afgeleid worden...
ben jaloers dat jij zo'n juffrouw hebt. Welke school is dat? mag ik nablijven?