Doorgaan naar hoofdcontent

Screwed


Even relativeren, want het is nodig. De moderne marketing- en communicatieprofessional laat zich al te gemakkelijk verleiden door de litanie aan social media tools en -kanalen. “Zullen we Twitter zakelijk inzetten? LinkedIn? Flicker? RSS? Facebook? Een eigen, custom-built community? Of wat dacht je van een hippige widget of een iPhone app?” Tuurlijk.

Er is ongelofelijk veel wat je kunt doen, dus doe het niet. Zet 'tool' eens even uit je hoofd en denk liever na over 'doel'. Veel mensen noemen de uitkomst van dat noeste nadenken 'een social mediastrategie’, maar dat bestaat net zo min als een ‘drukwerkstrategie’. Zakelijk social media inzetten is een tactische aangelegenheid die – mits goed uitgevoerd – bestaande strategische doelen helpt realiseren. Superbelangrijk, maar laten we het vooral niet belangrijker maken dan dat het is.

Social media worden onterecht door zogenaamde experts beschouwd als rocket science. Van de andere kant zijn er initiatieven die zonder al te veel inzicht worden gelanceerd. Laatst vroeg iemand me vrijwel out of the blue wat hij in godsnaam moest doen met het Twitter-account van zijn organisatie. Ik stond in eerste instantie met de bek vol tanden, maar ik hoorde mezelf opmerken dat dat misschien niet de juiste manier is om ernaar te kijken. Even later dacht ik pas aan een treffende analogie. Stel je voor dat iemand vraagt: “Ik heb een nieuwe schroevendraaier, wat zal ik eens gaan repareren?” Dat is toch raar? Je neemt een tool en gaat daarna pas je probleem opzoeken? Isoleer en erken in plaats daarvan het probleem en kies vervolgens de juiste tools. Ik doe dat al meer dan 20 jaar en met de opkomst van social media is er alleen een kleurtje toegevoegd aan het palet aan mogelijkheden om met je publiek in contact te komen.

Vreemd genoeg wordt pas veel later over content nagedacht. Daarom is er zoveel shit op het internet. 99,99% is het niet eens waard bekeken te worden. 99,99% is stront aan je schoen. Alles wat ik wil dat jij doet is iets creëren van betekenis. Iets goeds. Iets wat volledig aansluit bij hoe jij als persoon, merk of organisatie door het leven gaat. Want als je op een eerlijke manier je geld verdient dan ben je het waard om gevolgd, gefand of gecirkeld te worden. Geen big deal, zou je denken. Toch is het blijkbaar voor velen een kwestie van geef ons heden onze dagelijkse bullshit.

Social media is dan als drijfzand. Voor je het weet wordt je erin gezogen en post je alleen nog stompzinnige dingen, of gooi je er de zoveelste kansloze retweet-actie tegenaan. Een dag besteed aan social media lijkt in vele opzichten een zinloze dag. Het zijn geweldige tools, maar het zijn ‘maar’ tools. Laat het je inzichten niet vertroebelen en laat het je niet afleiden van waar het in je business echt om draait.

Geef je het echt een kans maar moet je na een jaar zwoegen constateren dat social media niet voor je werken, stop er dan gewoon mee. Het is echt geen schande. Feit is dat er allerlei manieren zijn om met je publiek te communiceren en heel veel old-school middelen werken nog steeds fantastisch. Zet je te hoog in op social media dan is de kans groot dat je meer nodig hebt dan een schroevendraaier om de schade te repareren.

Reacties

Marc zei…
Ja het zijn tools. Maar daar is wel degelijk een strategie mee te bepalen. Het zijn namelijk best bijzondere tools. Social Media hebben het oude communicatiemodel bijna volledig op de kop gezet. Jij gaat uit van het actief inzetten van de tools. Maar alleen luisteren kan al heel belangrijk zijn. Wat doe je met werknemers die wel lustig gebruik maken van Social Media? Hoe zet je het in bij crisis situaties? Is dat tactisch of ook strategisch?
De 'nieuwe' manier van communiceren is there to stay. Die moet in je marketing en communicatiestrategie verweven zitten.
Danny Valize zei…
Bedankt voor je reactie Marc. Je weet inmiddels wat mijn bedoelingen zijn met dit soort ongenuanceerde posts ;-)

Zonder gekheid, dit niemendalletje gaat over hype en valse verwachtingen. Maar gelukkig hoeft niet iedereen zich aangesproken te voelen want het stuk is een rappèl richting zakelijke, aanvankelijk zeer sceptische gebruikers die eerst een batterij aan - daar is-tie weer - tools optuigen, er vervolgens niets van betekenis mee uitvoeren en na tien weken komen uithuilen dat het nog geen bal heeft opgeleverd.

Door enerzijds te spreken over beleid (noem het mijn part strategie) en anderzijds over instrumenten (noem het mijn part tools) wil ik mensen aansporen om even boven de materie te staan, alle inspanningen vervolgens in het juiste perspectief te plaatsen en vooral de tools te kiezen die het beste passen.
Marc Dubach zei…
En met die laatste alinea zijn we het eens. En dan worstel ik nog even verder want dan zijn we er nog niet. Zie: http://www.marcdubach.nl/2012/03/online-luctor-et-emergo/
asdebest zei…
ik ben van de afdeling praktisch, dus als organisaties niet weten wat ze moeten twitteren, facebooken e.d., dan noem ik meestal de zaken waarmee ze zouden advertereren, of als nieuwsbericht publiceren: nieuwe vacatures/stageplaatsen, rapporten die verschijnen, projecten die starten/afronden, interviews, stellingen. Bijna alles is aardig om te melden. In mijn dagelijkse praktijk blijkt dat alleen de mensen die onbekend zijn met socmed het rocketscience vinden. Het is aan ons, dienstverleners, om dat te weerleggen.
Danny Valize zei…
Bedankt voor de praktische en waardevolle tips, Astrid. Zo makkelijk zou het inderdaad moeten zijn. Als het vanuit je eigen buikwand komt hoef je content niet te 'verzinnen'.
Senol zei…
Goede post weer Danny.

Ik deel wat Astrid zegt.
Maar vooral vind ik : durf te laten zien wie je bent, wat je beweegt. En dat hoeft helemaal niet zo ontzettend gedetailleerd. Maar durf mens te zijn. Dat doe je ook wanneer je de ander irl tegenkomt.

Ik ga je post delen op Google+

Populaire posts van deze blog

Nep of echt. Kun je ’t nog volgen?

Populariteit op Twitter is volgens bepaalde opvattingen gebaseerd op hoeveel volgers je hebt. Hoe meer volgers hoe beter, want des te groter je bereik. Juist vanwege deze veronderstelling doen mensen extreme dingen om hoge aantallen volgers te krijgen. Het kopen van twittervolgers, bijvoorbeeld. Maar wie zijn dan die ‘mensen’ die je bereikt? En gaat het eigenlijk nog wel om wie de grootste heeft? Fake In een recent artikel van Digital MusicNews staat dat zo’n 73% van Lady Gaga’s twittervolgers fake of inactief zijn. Ook CDA-leider Sybrand van Haersma Buma viel onlangs door de mand met 82% nepvolgers . En van Marco Borsato’s volgers zou 73% nep zijn. Bij celebs is dit geen ongebruikelijke fenomeen. Hoge volgersaantallen zijn indrukwekkend, maar als we geloofwaardigheid op Twitter baseren op volgers, wie telt dan mee? En wat is een account nog waard als blijkt dat het volgersaantal voor het grootste gedeelte bestaat uit gekochte volgers? StatusPeople Nepaccounts zijn

99designs - kun je wel tellen?

De zelfverklaarde ‘grootste marktplaats voor grafisch ontwerp ter wereld’ 99Designs opende onlangs een Nederlandse site . Persoonlijk ken ik niet veel ondernemers die zich aan deze vorm van crowdsourcing wagen om zich een huisstijl aan te laten meten. Gelukkig maar, want de rekensom klopt gewoon niet. Kijken we naar de getallen dan slaat het crowdsourcen van designs nergens op. Kom ik zo op terug. Het idee van diensten zoals 99Designs is dat je geen ontwerper inhuurt maar een ontwerpwedstrijd uitschrijft. Vervolgens ontvang je tientallen of honderden designs, je pikt de beste eruit en je betaalt de ‘winnende’ ontwerper. Zo’n 99Designs faciliteert deze wedstrijdjes via web-based platforms. Een verleidelijk concept in vele opzichten, waaronder de misvatting dat meer keuze ook meer waarde betekent en dat het vaag doet denken aan het soort sociale revolutie waar de populaire tech- en mediablogs over hypen. Reken even mee In de designcommunity wordt gesproken over hoe sle

Tien vreemde opmerkingen van klanten

"Mijn vrouw vindt het niet zo mooi." Ik begrijp dat je bevestiging zoekt maar als je de mening van je vrouw, je buurvrouw of de groenteboer echt belangrijk vindt, betrek ze dan in het hele ontwikkelingsproces. Laten we met deze nieuwe stakeholders volgende week een nieuwe afspraak plannen om de briefing, de strategie en alle uitdagingen nog eens onder de loep te nemen. Dan ben ik erg benieuwd naar hun mening en bijdrage. "We vonden jullie portfolio helemaal top. Kunnen jullie voor ons niet iets bedenken wat meer lijkt op wat je hebt bedacht voor Klant X?" Het is grappig dat je dat vraagt want we proberen juist het tegenovergestelde. We kijken naar de individuele behoeften van elke klant om vervolgens met een unieke oplossing op de proppen te komen. Het is zelfs nog grappiger dat je Klant X er nou net uitpikt omdat ze aanvankelijk erg twijfelden over de door ons voorgestelde aanpak. Uiteindelijk heeft het geweldig voor hen uitgepakt. Laten we ons dus niet druk ma