Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

De grootste misser in branding

Onlangs vroegen we ons af wat de grootste fout in branding was die klanten maken. Wat is die ene misser die wij uiteindelijk moeten fixen? Een interessante vraag, want er is meestal geen majeure faux pas aan te wijzen als schuldige. Het is geen kwestie van “jakkes wat een foute kleur groen op die website, dáár gaat het echt helemaal de mist in”.   De realiteit is dat de meeste missers in branding er na verloop van tijd in het geniep insluipen. Deze missers zijn een resultaat van de combinatie acute behoefte en zuinigheid . Je neemt je bedrijf, je markt en je klanten serieus, dus je hebt een website nodig. Daar valt niet over te onderhandelen. Je neemt iemand in de arm die er eentje voordelig voor je in elkaar flanst. Een paar maanden later realiseer je je dat je ook een brochure nodig hebt. Je kent nog iemand van vroeger met wie je ooit geknikkerd hebt en hij wil het wel doen als vriendendienst. Maar op een of andere manier sluiten design en boodschap niet aan bij d...

Het grote idee

Begrijp me niet verkeerd, reclamecreatieven houden van goede ideeën. Dat verandert niets aan het feit dat ideeën allesbehalve schaars zijn. In luttele uren crowdsource of #dtv je tegenwoordig 200 ideeën bij elkaar. Dat je daarbij eerst door een hoop bagger moet akkeren om er één potentieeltje uit te kunnen vissen wordt vaak vergeten, maar dat terzijde. Grote bureau’s praten graag over ‘the big idea’. The big idea is namelijk het unieke wondermiddel voor verwende klanten. De wederzijdse honger naar de ultieme kooplustopwekker lijkt niet te stillen en de gemakkelijk te verkopen schijnideeën gaan daarom als zoete broodjes over de toonbank. De rauwe, in-your-face ideeën herkennen we allemaal. De meeste mensen zijn echter niet in staat om een Paarse Koe van een kutidee te onderscheiden. De vele prijzenfestivals die de sector rijk is pretenderen dit te ondervangen, maar ze belonen doorgaans eerder nieuwigheid dan effectiviteit. Hier aan de wand prijkt de spreuk “nog beter dan een g...

Laat je niet labelen

Vorige week kwam ik een oud-collega tegen. We hadden elkaar een poos niet gesproken en hij begroette mij met “zeg, ik hoor dat je geen creatief meer bent en dat je nu helemaal digital en social gaat”. Als je 50 kilo afvalt ben je niet meer dik. Als je je bekeert tot de Islam ben je niet meer Katholiek. En als je een geslachtsverandering ondergaat dan ben je niet meer van dezelfde sexe. Maar ik had niet het idee dat als je digital en social gaat het direct betekent dat je je creativiteit opgeeft. Tjee, ik denk zelfs al een tijdje dat digital en social de ‘ nieuwe communicatiecreatief’ betekende. Hoe stom kon ik zijn. Het is natuurlijk best mogelijk dat de oud-collega de term ‘creatief’ vaker als zelfstandig naamwoord dan als werkwoord gebruikt. Maar hoe dan ook was het een weinig subtiele reminder dat wij in onze sector beperkende labels nog steeds veel te letterlijk gebruiken. Labels die beïnvloeden hoe we over elkaar denken. Heb je een creatief idee nodig? D...

Campagnes zijn als druivensap

Als we eenmaal besloten hebben dat we iets willen, dan willen we het direct. Niet morgen en al helemaal niet volgende week, maar z.s.m. Nu. Gisteren. Geduld is, net als wijsheid, iets wat je ontwikkelt bij het ouder worden. Maar tegelijkertijd maakt de opkomst van iedere vorm van technologie geduld overbodig. Het antwoord op al je vragen, het laatste nieuws, een routebeschrijving, een foto maken en online posten, een afspraak maken met de teamleden van je sportclub en het nieuwe album van David Guetta. Het is allemaal in luttele seconden gepiept. Als we ergens voor moeten wachten, dan laat maar zitten. Maar sommige dingen kosten nog steeds tijd, zeker als het echt goed moet zijn. Dingen die vertroeteld en gevoed moeten worden. Dingen zoals wijn en relaties.  Wijn is niet te pruimen als het in vijf minuten is gemaakt. Ook al plet je druiven met lichtsnelheid, wijn heeft 30 dagen nodig om te fermenteren. Doe je dat niet, dan hou je maximaal druivensap over. De ...

Weten wanneer je moet stoppen

Ken je dat gevoel dat je soms meer van kinderen kan leren dan van volwassenen? Ik kan uren kijken naar het gedrag van kleine kinderen, voornamelijk vanwege de eerlijkheid en creativiteit van hun handelingen. Sociale normen en conventies zitten nog niet in de weg, er is alleen pure verbeelding. Een groot aantal fundamentele keuzes maak je veel makkelijker na het observeren van het gedrag van kinderen. Toen mijn oudste zoon drie jaar oud was hield hij van stickers plakken. Ik ben ervan overtuigd dat stickers plakken een eerste levensbehoefte is voor kleine kinderen. Deze keer zat het lesje in: ‘de kunst van het weten wanneer je moet stoppen’. Dit is niet echt een concept dat een driejarige snapt. Ik kan me herinneren dat ik opmerkingen maakte in de trant van “esthetisch gezien zit deze sticker misschien niet op de allermooiste plaats van het vel papier”, of “je hebt al tien autootjes boven elkaar op deze pagina geplakt, een boompje of een verkeerslicht zou nu leuk zijn.” ...

Verbannen uit de supermarkt

Ik vond het sowieso al een klotewinkel. Een aantal jaren geleden kocht ik er een zak Frolic hondebrokken voor de oppashond van een vriend die op vakantie was. Ik ben een kattenmens en ik heb niet zo veel op met honden. Honden stinken en zijn voornamelijk dom en volgzaam. Alleen de exemplaren met een eigen mening – de hondsdolle – vind ik de moeite van de aai over de bol waard, maar ik dwaal weer eens af. Bij de kassa stond een vrouw achter me die vroeg of ik een hond had. Ik ben altijd in voor een dolletje en in die tijd bestond bij mij nog het idee dat reclamecreatieven zich altijd konden verschuilen achter een vorm van ontoerekeningsvatbaarheid, dus ik dacht ik speel het even mee. Ik antwoordde haar dat ik geen hond had – want kattenmens blablabla – maar dat ik weer gestart ben met het ‘Frolic-dieet’. Ik voegde daaraan toe dat ik het eigenlijk niet zou moeten doen want de vorige keer belandde ik in het ziekenhuis, maar terwijl ik op de intensive care wakker werd met sl...

Screwed

Even relativeren, want het is nodig. De moderne marketing- en communicatieprofessional laat zich al te gemakkelijk verleiden door de litanie aan social media tools en -kanalen. “Zullen we Twitter zakelijk inzetten? LinkedIn? Flicker? RSS? Facebook? Een eigen, custom-built community? Of wat dacht je van een hippige widget of een iPhone app?” Tuurlijk. Er is ongelofelijk veel wat je kunt doen, dus doe het niet. Zet 'tool' eens even uit je hoofd en denk liever na over 'doel'. Veel mensen noemen de uitkomst van dat noeste nadenken 'een social mediastrategie’, maar dat bestaat net zo min als een ‘drukwerkstrategie’. Zakelijk social media inzetten is een tactische aangelegenheid die – mits goed uitgevoerd – bestaande strategische doelen helpt realiseren. Superbelangrijk, maar laten we het vooral niet belangrijker maken dan dat het is. Social media worden onterecht door zogenaamde experts beschouwd als rocket science. Van de andere kant zijn er initiatieven di...

Nee betekent ja

Een van de grootste uitdagingen voor elke business is ‘nee’ verkopen. Voor de enthousiaste nieuwkomer is elke vorm van passie een grote aanwinst. Maar wanneer die passie - al dan niet gedwongen - leidt tot het aannemen van klusjes uit de categorie van-alles-en-nog-wat, verdampt de concentratie en uiteindelijk het geloof in je oorspronkelijke idee over ondernemen. Laten we wel wezen, ‘nee’ verkopen betekent misschien wel een grote kans laten varen. Een klant verliezen. Geen money in the pocket. Bovendien zit je goede opvoeding je in de weg want we willen tenslotte niemand teleurstellen en vooral aardig gevonden worden. Voor je het weet onteer je je eigen kloeke voornemens door je identiteit te grabbel te gooien. ‘ Nee ’ zeggen is dan je enige redding en dè manier om vooruit te komen. Begrijpen waarmee je bezig zou moeten zijn en met wie je dat zou moeten doen (en het daar vooral bij laten) is cruciaal voor het succes van je merk en organisatie. Als je probeert om alle...

Uniek

Wie is tegenwoordig nou niet uniek? Of welk merk of organisatie claimt het niet te zijn? Om te bepalen wat uniek is, moet je bepalen wat je niet bent. Of om uniek te zijn moet je al dat andere níet zijn. Of willen zijn. Het is goed om 'anders' te zijn, vooral omdat tegenwoordig iedere industrie tegen marktverzadiging aan lijkt te zitten. Maar roepen dat uniek de bepalende merkwaarde is is uitermate zwak. Wees liever gewaagd. Of wees onbaatzuchtig. Of intelligent, zonderling, persoonlijk, benaderbaar, exclusief, warm of grappig. Wees gedenkwaardig. Zorg ervoor dat je de kans krijgt om je klanten te vertellen wie of wat je bent. Want vertellen wat je niet bent is zonde van hun aandacht. Je merk is niet: Je logo. Je website. Je marketing- of communicatiestrategie. Wat jij zegt dat het is. Wat je verkoopt. Uniek.   Je merk is: Een proces. Je daden. Je reputatie. Een relatie. Dat wat je onderscheidt. Wat je als merk ook doet, lever altijd wat je bel...

Lenen of hebben?

Afb: peerby.com Het was gisteravond te zien bij De wereld draait door : het Nederlandse peerby.com maakt het straks mogelijk om snel en gemakkelijk spullen te huren van je buurtgenoten en vice versa. Als je het mij vraagt een veelbelovende internet start-up die handig meelift op een belangrijke trend: lenen is beter dan bezitten. Bij het bezitten van een kostbare muziekcollectie word je min of meer gedwongen om het op te slaan, te organiseren en om back-ups te maken. Maar waarom word je geen abonnee van een service als Spotify waarbij je kan luisteren wat je wil, wanneer je het wil? De kosten zijn waarschijnlijk van een acceptabeler niveau dan je muziekcollectie fysiek op peil houden en tegelijkertijd bevrijdt het je van een aantal onnodige lasten. Of waarom huur je niet een Greenwheels wanneer je écht een auto nodig hebt, zonder het gedoe en de kosten van er een te bezitten? Het accepteren van een mindset waarin je huurt of leent in plaats van hebt, geeft je toe...

Voices

“ You know that ringing sound that you will perceive when you are in a very quiet area? Some people say this is an auditory-illusion brought about the ear’s inability to detect frequencies below the threshold of the human senses. This is completely wrong. That ringing covers up something else altogether. If you are quick, patient, and maybe a little lucky, you will be able to hear past the ringing. What you will hear are voices whispering to each other. They will silence themselves quickly but with practice, you will become more adept at catching and interpreting what they are saying. You will hear things of the past, the present, and the future. However, you must be careful. Because there is no such thing as a voice without a body. And when you start noticing them, they will start noticing you. ” (Unknown, via http://pen.io) Iedereen een gezond, gelukkig en succesvol 2012 gewenst.

Speel veel, speel vaak

Nirvana’s liedjes klonken okee, maar waren nauwelijks vernieuwend. De Rubik’s Cube was leuk, maar niet echt opwindend. Twitter werkt, maar het idee was niet zo wild als dat het lijkt. Wat al deze zaken met elkaar gemeen hebben is dat ze the right thing waren voor the right time . Niemand kon dit plannen of voorspellen. De kans om precies op de juiste tijd op de juiste plaats te zijn is niet zo heel erg groot. Daar heb je een fikse portie geluk bij nodig. Het grappige van geluk hebben is dat het op een spelletje lijkt. Speel je het geregeld, dan heb je kans dat je een keer wint. We reflecteren vaak op het leven met uitspraken als “als ik [voeg kansloze actie in] gedaan had, dan was ik nu [voeg onbereikbare ambitie in] geweest”. Terugblikkend kun je stellen dat dit soort observaties makkelijk zijn te maken en maar weinig waard zijn. Gek genoeg heb je alleen een beetje verbeelding nodig om kansen te zien, om geluk te hebben in het spel. We hebben er doorgaans alleen te we...

Stilstaan is sneller

Dit stuk gaat niet over genoegen nemen met minder kwaliteit. Het gaat hooguit over genoegen nemen met minder tijd. Wanneer iemand praat over z’n werk, dan zegt hij dingen als ‘grenzen verleggen’ of ‘de wereld veranderen’. Ik heb dat ook gedaan (alsnog mijn oprechte excuses daarvoor). Naarmate ik ouder word denk ik dat ik gewoon goed werk wilde maken. Het is alleen spijtig dat dat vaak moet gebeuren in te weinig tijd. Zat je ooit tegen een deadline aan terwijl je van tevoren al wist dat je het eigenlijk niet ging redden? Ik durf te wedden dat je maar nèt op tijd klaar was, of misschien net niet. Tijd is buigzaam, heb ik onlangs weer eens gemerkt. Je kunt bijna alles veel sneller doen, met verbazingwekkend weinig kwaliteitsverlies. Leg jezelf eens belachelijke deadlines op. Rond sneller af dan je gewend bent, neem wat afstand en kijk gewoon eens wat je hebt gecreëerd. Met de tijd die je je hebt bespaard kun je alsnog de boel fijnslijpen of aanvullen, mocht je dat nog nodig vinden. ...

"Everyone has Klout." WTF?

Mensen die bovengemiddeld last hebben van paranoia als het gaat om inbreuk op privacy gruwelen al van klout.com, maar eigenlijk zou iedereen moeten weten wat dit groeiend fenomeen voor impact heeft. Wat is Klout? Klout maakt publiekelijk benaderbare profielen met ‘Klout Scores’ aan voor mensen die actief zijn op sociale netwerken. Een hoge score staat gelijk aan ‘high influence’. Bij score 0 ben je in online-termen een nobody; bij 100 een God. Je Klout Score is een soort kredietwaardigheidtoets voor social media-invloed. Hoe hoger de score, hoe meer invloed je op je netwerk zou uitoefenen. Het (nieuwe, op 26 oktober jl geëffectueerde) algoritme voor het berekenen van je score is gehuld in mysterie. Er is géén opt-out mogelijkheid. Meer dan 100 miljoen mensen zijn al geschat, gesorteerd, beoordeeld en hebben een Klout Score. Oh, en iedereen kan je Klout Score zien en dat maakt het wat mij betreft griezelig. Stel je eens voor dat je sollicitatiegesprek wordt afgezegd omdat je Klo...

Steveology

Foto: apple.com Steve Jobs is niet meer. De voormalig Apple-voorman stierf woensdagavond 5 oktober 2011 op 56-jarige leeftijd en laat een vrouw en vier kinderen achter. Jobs en Wozniak bouwde in ’77 de eerste personal computer die echt aansloeg, de Apple II. Er waren wel andere pc’s vóór de Apple II, maar om er een te kunnen bedienen moest je de hoogste informaticagraad op de universiteit behaald hebben. Mijn eigen kennismaking met de Apple Macintosh herinner ik me nog goed. Het was het najaar van 1987 en met 4-Havo namen we een bezoekje aan het Bonnefantenmuseum in Maastricht. In de expositieruimte die op dat moment in het teken stond van entertainment en technologie stonden twee Macintosh SE’s, op een hoge tafel met barkrukken eromheen. Op een van de twee piepkleine beeldschermpjes draaide een simpele, maar vloeiende 3D animatie van een bureaulampje. In de aftiteling kwam de lettercombinatie ‘PIXAR’ voorbij. Met de andere computer kon je via een muis met MacPaint een tekenin...

Think Different

In de inmiddels bijna 20 jaar dat ik dit werk doe heb ik nogal wat klanten en prospects gesproken. Bijna allemaal kampen ze met dezelfde uitdagingen en hebben vreemd genoeg ook hetzelfde gebrek aan twee vereisten die nodig zijn om èchte verandering te bespoedigen. De eerste en belangrijkste is de bereidheid om te differentiëren . De tweede is het beschikbaar stellen van voldoende geld en middelen om dat mogelijk te maken. De meeste klanten weten zelf ook wel dat ze tot in hun poriën net zo suf en doorsnee zijn als ieder ander. Dan gluren ze jaloers naar hun concurrenten of zelfs naar totaal andere soorten bedrijven en besluiten degene te kopiëren die ze het meest aanspreekt. Ik begrijp best dat hun eigen onzekerheid hiertoe leidt, maar het is natuurlijk best een perverse situatie: “Laten we ons merk differentiëren door degene te kopiëren die we eigenlijk hadden willen zijn”. Aaaiiight!  Ze willen het resultaat zonder de prijs te willen betalen, zowel centen-wise als psycho...

Dit is niet de manier zoals we dat hier doen

Onderschat de impact van deze zin niet. Spreek het uit tegen je collega, een nieuwe medewerker, een stagiaire of een freelancer, dan heb je direct een krachtige norm bepaald. Een wet die niet snel met voeten wordt getreden. Als dit is wat je nastreeft, dan prima. Maar als het je doel is om innovatie aan te moedigen, dan heb je het definitief verprutst.

Van die leuke blokjes die je kunt scannen

QR-codes. Het volgende schattige speeltje van marketeers. Ze duiken ineens overal op. Op brochures, billboards, posters en advertenties. Maar de meeste QR-initiatieven gaan plat op hun bek bij executie. Want naast allerlei technologische uitdagingen en issues over usability verwijzen de meeste QR-codes je naar waardeloze content. Heb je er ooit eentje gescand met je smartphone om te kijken wat er gebeurt? Als het antwoord nee is dan ga je dat waarschijnlijk ook nooit meer doen. QR-codes zijn op hun retour. De technologie wordt hoogstwaarschijnlijk vervangen door de near-field communication (NFC) chip die standaard in je telefoon zit en die op een veel simpelere manier dezelfde taken afwerkt. In plaats van dat je je telefoon pakt, een app opstart, de camera op een raar en lelijk blokje richt, scant en wacht tot er iets gebeurt, hoef je binnenkort alleen maar je telefoon uit je zak te trekken nabij een afbeelding van een NFC-teken. Of iets dergelijks. QR-codes zijn een tussenoplos...

Mensen geven geen bal om bedrijven

Het is voor een belangrijk deel mijn eigen beleg, maar ik diss ze hier toch even: al die bedrijven die ‘iets met social media’ moeten. Ze zouden eerst eens even stil mogen staan bij de implicaties ervan. Ondanks wat alle ‘experts’ zeggen en de grote claims over wat zij kunnen doen met social media, het ìs allemaal nog niet zo'n een-tweetje. Met de snelheid waarmee het (social) medialandschap en trends zich op dit moment ontwikkelen is het lastig om een bewezen methode voor succes vast te stellen. Maar veel bedrijven, klein en groot, kiezen ervoor om 24 uur per dag hun boodschappen over LinkedIn, Facebook en vooral Twitter (en straks ook over Google+) uit te braken. Het is eigenpijperij van de eerste categorie. Bedrijven die de gang naar social media al hebben gemaakt maar die ook actéren als bedrijven maken het er niet gezelliger op. Mensen geven namelijk geen bal om bedrijven. We geven hooguit iets om de mensen die er werken en de dingen die ze doen, maar we hebben moeite ...

Wat mensen zo trekt in social media

Jaren geleden tekende Josh Bernoff het al uitvoerig op in Groundswell . Er is een grote diversiteit aan redenen waarom mensen participeren in social media. Voor het complete overzicht moest je het hele boek gelezen hebben. Omdat ik de laatste tijd steeds vaker opnieuw de vraag krijg wat mensen toch bezielt om zich massaal op het sociale web te begeven, hieronder een lijstje. Kan ik zelf zo af en toe ook nog een keer spieken. Vriendschap onderhouden. Met Facebook hou je je vrienden dicht bij je. Je wilt in contact blijven en op het moment wanneer het jou uitkomt uitvinden hoe het met ze gaat. Nieuwe vrienden maken. Mensen zijn nieuwsgierige wezens. Een foto, een bio of een tweet kan al voldoende zijn om in contact te komen met anderen. Één op de acht getrouwde koppels in de US hebben elkaar ontmoet via social media. En online dating is populairder dan ooit. Bezwijken onder 'sociale druk' van bestaande vrienden. De relatieve newbies in de materie zullen dit waarschij...