Vorige week kwam ik een oud-collega tegen. We hadden elkaar een poos niet gesproken en hij begroette mij met “zeg, ik hoor dat je geen creatief meer bent en dat je nu helemaal digital en social gaat”.
Als je 50 kilo afvalt ben je niet meer dik.
Als je je bekeert tot de Islam ben je niet meer Katholiek. En als je een geslachtsverandering ondergaat dan ben je niet meer van
dezelfde sexe. Maar ik had niet het idee dat als je digital en social gaat het direct betekent dat je
je creativiteit opgeeft. Tjee, ik denk zelfs al een tijdje dat digital en social de ‘nieuwe communicatiecreatief’
betekende. Hoe stom kon ik zijn.
Het is natuurlijk best mogelijk dat de
oud-collega de term ‘creatief’ vaker als zelfstandig naamwoord dan als
werkwoord gebruikt. Maar hoe dan ook was het een weinig subtiele reminder dat wij
in onze sector beperkende labels nog steeds veel te
letterlijk gebruiken. Labels die beïnvloeden hoe we over elkaar denken.
Heb je een creatief idee nodig? Dan ga je naar
de creatieven. Heb je een digitaal creatief idee
nodig? Ga dan op zoek naar de digital creatives. En
zoek je een social media-idee? Hop hop met gezwinde spoed naar de social
mediameneer (in de volksmond ook wel social mediagoeroe, social medianinja of
social mediaexpert genoemd).
Met bedrijven doen we hetzelfde. Als je een
reclamebureau bent dan ben je geen online communicatiebureau. Als je een online
communicatiebureau bent dan ben je waardeloos in positioneren. Als je een
social mediatent bent dan weet je geen bal van branding.
We leven in een tijd waarin we ons door
specialisatie – als bedrijf of als individu – sterker willen onderscheiden
zodat het ons competitief maakt. We plakken onszelf vervolgens het gewenste label
op, maar tegelijkertijd trekt dat voor bureaus de rem op innovatie en
belemmert het ons in onze eigen ontwikkeling. Sterker nog, we roepen het
gelabelde lot op onszelf af. Stel dat jij je ooit zou hebben gepresenteerd als
de specialist op het gebied van print advertising. Wat nu?
Als je je bedrijf ziet als een boetiekje waar
de klant voor één kunstje terecht kan, dan kan je niet groeien of waardevolle
ervaringen opdoen. Het zal namelijk niet meevallen om in de executiefase nog
met de creatieven te mogen samenwerken als jij jezelf neer blijft zetten
als dé strateeg. Of om een online-georiënteerde klant te bedienen omdat jij
zegt uit te blinken in TV-commercials.
Als je mij wilt labelen, dan graag als iemand
die niet graag labelt. Kan dat?
Reacties
Het is goed om jezelf te profileren met bepaalde inzichten, technieken, vormgevingsstijlen of concepten. Maar dat ene 'trucje' werkt bij die ene klant wel, maar slaat bij de andere klant helemaal nergens op.
Maar, Danny, jij hebt wel degelijk een label: media- en communicatie-expert. Iemand die weet op welk moment hij welke mediamogelijkheden moet inzetten!
goeie reactie, het is ook menselijk, I guess.
Expert op welk gebied dan ook zou ik me niet willen noemen, maar ik vind het best als jij mij op die manier classificeert. In 'media' en 'communicatie' zit voor mijn gevoel meer dan voldoende breedte om me royaal te kunnen blijven ontwikkelen.
Treffende tekst. Een label beperkt. Is veilig en bekend. Jij hoort in dat hokje, en jij daar. Zo. Fijn! Het kadert, schept verwachtingen en geeft duidelijkheid. Maar laat dat nou niet echt de ideale voorwaarden zijn voor vrije creativiteit en vernieuwing. Als we vooruitgang willen, moeten we 'avontuurlijker' gaan denken en de good old labels laten varen. Heerlijk toch.. die vreemde mengelmoesjes, van alles een beetje, maar altijd het beste.
dank voor je bijdrage, je slaat de spijker weer op z'n kop.