Doorgaan naar hoofdcontent

Laat je niet labelen


Vorige week kwam ik een oud-collega tegen. We hadden elkaar een poos niet gesproken en hij begroette mij met “zeg, ik hoor dat je geen creatief meer bent en dat je nu helemaal digital en social gaat”.

Als je 50 kilo afvalt ben je niet meer dik. Als je je bekeert tot de Islam ben je niet meer Katholiek. En als je een geslachtsverandering ondergaat dan ben je niet meer van dezelfde sexe. Maar ik had niet het idee dat als je digital en social gaat het direct betekent dat je je creativiteit opgeeft. Tjee, ik denk zelfs al een tijdje dat digital en social de nieuwe communicatiecreatief’ betekende. Hoe stom kon ik zijn.

Het is natuurlijk best mogelijk dat de oud-collega de term ‘creatief’ vaker als zelfstandig naamwoord dan als werkwoord gebruikt. Maar hoe dan ook was het een weinig subtiele reminder dat wij in onze sector beperkende labels nog steeds veel te letterlijk gebruiken. Labels die beïnvloeden hoe we over elkaar denken.

Heb je een creatief idee nodig? Dan ga je naar de creatieven. Heb je een digitaal creatief idee nodig? Ga dan op zoek naar de digital creatives. En zoek je een social media-idee? Hop hop met gezwinde spoed naar de social mediameneer (in de volksmond ook wel social mediagoeroe, social medianinja of social mediaexpert genoemd).

Met bedrijven doen we hetzelfde. Als je een reclamebureau bent dan ben je geen online communicatiebureau. Als je een online communicatiebureau bent dan ben je waardeloos in positioneren. Als je een social mediatent bent dan weet je geen bal van branding.

We leven in een tijd waarin we ons door specialisatie – als bedrijf of als individu – sterker willen onderscheiden zodat het ons competitief maakt. We plakken onszelf vervolgens het gewenste label op, maar tegelijkertijd trekt dat voor bureaus de rem op innovatie en belemmert het ons in onze eigen ontwikkeling. Sterker nog, we roepen het gelabelde lot op onszelf af. Stel dat jij je ooit zou hebben gepresenteerd als de specialist op het gebied van print advertising. Wat nu?

Als je je bedrijf ziet als een boetiekje waar de klant voor één kunstje terecht kan, dan kan je niet groeien of waardevolle ervaringen opdoen. Het zal namelijk niet meevallen om in de executiefase nog met de creatieven te mogen samenwerken als jij jezelf neer blijft zetten als dé strateeg. Of om een online-georiënteerde klant te bedienen omdat jij zegt uit te blinken in TV-commercials.

Als je mij wilt labelen, dan graag als iemand die niet graag labelt. Kan dat? 

Reacties

Douwe zei…
Mensen willen nou eenmaal graag labelen. Maar ik denk dat je als bedrijf nooit een one trick pony wilt zijn. Niet naar je klanten toe, maar zeker niet naar jezelf toe. Over creatieve dooddoeners gesproken!
Het is goed om jezelf te profileren met bepaalde inzichten, technieken, vormgevingsstijlen of concepten. Maar dat ene 'trucje' werkt bij die ene klant wel, maar slaat bij de andere klant helemaal nergens op.

Maar, Danny, jij hebt wel degelijk een label: media- en communicatie-expert. Iemand die weet op welk moment hij welke mediamogelijkheden moet inzetten!
Danny Valize zei…
Ha Douwe,

goeie reactie, het is ook menselijk, I guess.

Expert op welk gebied dan ook zou ik me niet willen noemen, maar ik vind het best als jij mij op die manier classificeert. In 'media' en 'communicatie' zit voor mijn gevoel meer dan voldoende breedte om me royaal te kunnen blijven ontwikkelen.
Linda Daniels zei…
Ha Danny,
Treffende tekst. Een label beperkt. Is veilig en bekend. Jij hoort in dat hokje, en jij daar. Zo. Fijn! Het kadert, schept verwachtingen en geeft duidelijkheid. Maar laat dat nou niet echt de ideale voorwaarden zijn voor vrije creativiteit en vernieuwing. Als we vooruitgang willen, moeten we 'avontuurlijker' gaan denken en de good old labels laten varen. Heerlijk toch.. die vreemde mengelmoesjes, van alles een beetje, maar altijd het beste.
Danny Valize zei…
Hee Linda,
dank voor je bijdrage, je slaat de spijker weer op z'n kop.
digideon zei…
Het is net als met tags, hoe meer je er gebruikt des te sneller vind je wat je zocht. Dus label mij maar helemaal onder, goed voor de vindbaarheid.

Populaire posts van deze blog

Nep of echt. Kun je ’t nog volgen?

Populariteit op Twitter is volgens bepaalde opvattingen gebaseerd op hoeveel volgers je hebt. Hoe meer volgers hoe beter, want des te groter je bereik. Juist vanwege deze veronderstelling doen mensen extreme dingen om hoge aantallen volgers te krijgen. Het kopen van twittervolgers, bijvoorbeeld. Maar wie zijn dan die ‘mensen’ die je bereikt? En gaat het eigenlijk nog wel om wie de grootste heeft? Fake In een recent artikel van Digital MusicNews staat dat zo’n 73% van Lady Gaga’s twittervolgers fake of inactief zijn. Ook CDA-leider Sybrand van Haersma Buma viel onlangs door de mand met 82% nepvolgers . En van Marco Borsato’s volgers zou 73% nep zijn. Bij celebs is dit geen ongebruikelijke fenomeen. Hoge volgersaantallen zijn indrukwekkend, maar als we geloofwaardigheid op Twitter baseren op volgers, wie telt dan mee? En wat is een account nog waard als blijkt dat het volgersaantal voor het grootste gedeelte bestaat uit gekochte volgers? StatusPeople Nepaccounts zijn

99designs - kun je wel tellen?

De zelfverklaarde ‘grootste marktplaats voor grafisch ontwerp ter wereld’ 99Designs opende onlangs een Nederlandse site . Persoonlijk ken ik niet veel ondernemers die zich aan deze vorm van crowdsourcing wagen om zich een huisstijl aan te laten meten. Gelukkig maar, want de rekensom klopt gewoon niet. Kijken we naar de getallen dan slaat het crowdsourcen van designs nergens op. Kom ik zo op terug. Het idee van diensten zoals 99Designs is dat je geen ontwerper inhuurt maar een ontwerpwedstrijd uitschrijft. Vervolgens ontvang je tientallen of honderden designs, je pikt de beste eruit en je betaalt de ‘winnende’ ontwerper. Zo’n 99Designs faciliteert deze wedstrijdjes via web-based platforms. Een verleidelijk concept in vele opzichten, waaronder de misvatting dat meer keuze ook meer waarde betekent en dat het vaag doet denken aan het soort sociale revolutie waar de populaire tech- en mediablogs over hypen. Reken even mee In de designcommunity wordt gesproken over hoe sle

Tien vreemde opmerkingen van klanten

"Mijn vrouw vindt het niet zo mooi." Ik begrijp dat je bevestiging zoekt maar als je de mening van je vrouw, je buurvrouw of de groenteboer echt belangrijk vindt, betrek ze dan in het hele ontwikkelingsproces. Laten we met deze nieuwe stakeholders volgende week een nieuwe afspraak plannen om de briefing, de strategie en alle uitdagingen nog eens onder de loep te nemen. Dan ben ik erg benieuwd naar hun mening en bijdrage. "We vonden jullie portfolio helemaal top. Kunnen jullie voor ons niet iets bedenken wat meer lijkt op wat je hebt bedacht voor Klant X?" Het is grappig dat je dat vraagt want we proberen juist het tegenovergestelde. We kijken naar de individuele behoeften van elke klant om vervolgens met een unieke oplossing op de proppen te komen. Het is zelfs nog grappiger dat je Klant X er nou net uitpikt omdat ze aanvankelijk erg twijfelden over de door ons voorgestelde aanpak. Uiteindelijk heeft het geweldig voor hen uitgepakt. Laten we ons dus niet druk ma