Doorgaan naar hoofdcontent

“Het is een dialoog” is ‘n mythe

In het kader van het door mezelf beschikbaar gestelde tijd voor een willekeurige reflectie, volgt hier een willekeurige reflectie.

Zegt de ene goeroe tegen de andere: “door social media is communicatie tussen merken en consumenten een échte dialoog geworden”. Dialoog. Een zinvol begrip dat in sommige opzichten klinkklare nonsens lijkt. Want feit is dat binnen eerdergenoemd kader het helemaal geen dialoog is. Het kan geen dialoog zijn. Een echte dialoog vereist twee (of meer) partijen die deelnemen aan een discussie in beide richtingen. Zenden, ontvangen, terugzenden, ontvangen, je snapt ‘m. Het zou mooi zijn als bedrijven met hun klanten op hetzelfde niveau konden praten, maar dat is ongelofelijk onpraktisch.

Organisaties die ineens de dialoog willen aangaan roepen in collectieve paniek: “vroeger lieten we consumenten spullen kopen die ze niet nodig hadden, maar dat kunnen we nu niet meer doen want dan zeggen ze gemene dingen over ons op Facebook. We weten nu wel beter.”
Natuurlijk is dit je reinste flauwekul. Adverteerders hebben de conversatie nooit beheerst, net zo min als dat ze nu ineens met je willen praten. Onder de streep is het zoals het altijd was: adverteerders willen gewoon dat je hun spullen koopt en mensen geven geen bal om bedrijven. Deal with it.

Zelfs de duizenden medewerkers binnen een organisatie kunnen geen persoonlijke gesprekken onderhouden met miljoenen mensen (want dat is uiteindelijk exact wat je je erbij moet voorstellen als je spreekt over dialogen). Bovendien zijn echte dialogen best nasty. Bijvoorbeeld in het geval dat je aan je vriend moet mededelen dat hij zich als een ongelofelijke klootzak gedraagt. Ik moet het eerste merk nog tegenkomen die dat aan een klant durft te zeggen. Totdat dit moment komt zijn we ver verwijderd van een echte dialoog.

Fotocredits: flickr.com

Reacties

Populaire posts van deze blog

Nep of echt. Kun je ’t nog volgen?

Populariteit op Twitter is volgens bepaalde opvattingen gebaseerd op hoeveel volgers je hebt. Hoe meer volgers hoe beter, want des te groter je bereik. Juist vanwege deze veronderstelling doen mensen extreme dingen om hoge aantallen volgers te krijgen. Het kopen van twittervolgers, bijvoorbeeld. Maar wie zijn dan die ‘mensen’ die je bereikt? En gaat het eigenlijk nog wel om wie de grootste heeft? Fake In een recent artikel van Digital MusicNews staat dat zo’n 73% van Lady Gaga’s twittervolgers fake of inactief zijn. Ook CDA-leider Sybrand van Haersma Buma viel onlangs door de mand met 82% nepvolgers . En van Marco Borsato’s volgers zou 73% nep zijn. Bij celebs is dit geen ongebruikelijke fenomeen. Hoge volgersaantallen zijn indrukwekkend, maar als we geloofwaardigheid op Twitter baseren op volgers, wie telt dan mee? En wat is een account nog waard als blijkt dat het volgersaantal voor het grootste gedeelte bestaat uit gekochte volgers? StatusPeople Nepaccounts zijn

99designs - kun je wel tellen?

De zelfverklaarde ‘grootste marktplaats voor grafisch ontwerp ter wereld’ 99Designs opende onlangs een Nederlandse site . Persoonlijk ken ik niet veel ondernemers die zich aan deze vorm van crowdsourcing wagen om zich een huisstijl aan te laten meten. Gelukkig maar, want de rekensom klopt gewoon niet. Kijken we naar de getallen dan slaat het crowdsourcen van designs nergens op. Kom ik zo op terug. Het idee van diensten zoals 99Designs is dat je geen ontwerper inhuurt maar een ontwerpwedstrijd uitschrijft. Vervolgens ontvang je tientallen of honderden designs, je pikt de beste eruit en je betaalt de ‘winnende’ ontwerper. Zo’n 99Designs faciliteert deze wedstrijdjes via web-based platforms. Een verleidelijk concept in vele opzichten, waaronder de misvatting dat meer keuze ook meer waarde betekent en dat het vaag doet denken aan het soort sociale revolutie waar de populaire tech- en mediablogs over hypen. Reken even mee In de designcommunity wordt gesproken over hoe sle

Tien vreemde opmerkingen van klanten

"Mijn vrouw vindt het niet zo mooi." Ik begrijp dat je bevestiging zoekt maar als je de mening van je vrouw, je buurvrouw of de groenteboer echt belangrijk vindt, betrek ze dan in het hele ontwikkelingsproces. Laten we met deze nieuwe stakeholders volgende week een nieuwe afspraak plannen om de briefing, de strategie en alle uitdagingen nog eens onder de loep te nemen. Dan ben ik erg benieuwd naar hun mening en bijdrage. "We vonden jullie portfolio helemaal top. Kunnen jullie voor ons niet iets bedenken wat meer lijkt op wat je hebt bedacht voor Klant X?" Het is grappig dat je dat vraagt want we proberen juist het tegenovergestelde. We kijken naar de individuele behoeften van elke klant om vervolgens met een unieke oplossing op de proppen te komen. Het is zelfs nog grappiger dat je Klant X er nou net uitpikt omdat ze aanvankelijk erg twijfelden over de door ons voorgestelde aanpak. Uiteindelijk heeft het geweldig voor hen uitgepakt. Laten we ons dus niet druk ma