Doorgaan naar hoofdcontent

Ik baal ervan dat jij niet op Twitter zit.


En ik baal ervan dat als je wèl op Twitter zit dat je je verschuilt achter en bedrijfsnaam of een logo. En ik erger me al helemaal groen en geel aan auto-tweets. In dan in het bijzonder aan auto-DM's. Jak.

Waarom?

Mensen zijn van nature sociale dieren. We hebben interactie nodig. Sociale integratie staat op de derde plek op Maslow's lijstje, direct na fysiologische behoeften en de behoefte aan veiligheid. De meesten onder ons zijn al blij als ze in staat zijn te ‘connecten’ met mensen die ze daadwerkelijk kennen. Maar dat is net zoals in een klein dorp wonen voordat de fiets werd uitgevonden. Veilig en voorspelbaar. En ook verstikkend en met weinig ruimte voor creatieve ontplooiing.

Van alle sociale netwerken is Twitter het spannendst vanwege de complete willekeur. De willekeur van verbindingen, berichten en gebeurtenissen. Het schakelt barrières van tijd, plaats, status of ras compleet uit. Mensen volgen elkaar omdat ze elkaar interessant vinden. Zo simpel is het.

Berichten van 140 tekens kunnen echt een openbaring zijn. Ze laten de grappige, grootmoedige, saaie, egoïstische, maffe, gemene of geweldige kanten van mensen zien en daar is geen ontkomen aan. Want onze stroom van tweets is voor iedereen zichtbaar en is tegenwoordig zelfs een van de eerste zaken die te zien is in de Google-resultaten als we naar iemand zoeken.

Ik weet het, ‘t gaat ver, maar ik heb er ongelofelijk de pest in dat jij niet op Twitter zit. Waarom? Omdat jij een uniek mens bent en misschien wel zonneschijn en lol in mijn leven brengt. Hoe kan ik je ooit ‘ontmoeten’ als je niet in mijn contactcirkel, niet op Twitter zit? Dat kan dus niet. Ik erger me rot omdat ik je mis.

Want nieuwe vrienden maken is geweldig. Tegen nieuwe ideeën aanlopen ook. De ballen uit m’n broek lachen al helemaal. Een fragmentje uit iemands leven opvangen en je er een beeld bij vormen is ronduit spannend. En dan dat delen. Delen is het mooiste dat er is. Dit alles komt doorgaans alleen beschikbaar tijdens het bezoeken van een feestje (met het risico dat het een saai feestje is) terwijl je wacht om aan een interessant persoon voorgesteld te worden. Totdat je jezelf uiteindelijk naar huis sleept na een ontmoeting met die ene semi-interessante persoon als magere traktatie.

Niet alleen kunnen we ons op Twitter tijdsonafhankelijk verbinden met een gigantische verscheidenheid aan (echte!) mensen, we kunnen zelfs gesprekken met ze voeren en zien hoe zij de interactie aangaan met anderen. En we kunnen merken hoe ze op ons reageren zonder dat de façade van beleefdheid in de weg zit.

Je kan jezelf zijn, met je eigen ideeën en meningen en direct zien voor wie dat relevant of interessant is. En als dat zo is, dan is dat zelden omdat iemand probeert verfijnd over te komen. Het is ook niet omdat ze vinden dat ze hun best moeten doen om beleefd te blijven. Want het zijn vreemden. Niemand heeft nog een appeltje met je te schillen. Niemand die je nog van school kent. Geen tante Annie die je afkeurende blikken geeft. Je bent vrij om jezelf te zijn.

Sommigen zeggen dat Twitter een virtuele wereld is. Ik vind het meestal veel echter en authentieker dan de vele oppervlakkige gesprekken die mensen in real life met elkaar voeren.

Dus als je nog niet op Twitter zit, ga dan nu aan de slag en beroof ons niet van de kans je te leren kennen. Als je wel al op Twitter zit, verschuil je dan alsjeblieft niet achter een corporate identity. En als je auto-tweet: get real! Auto-tweeten is hetzelfde als een opname van jezelf naar dat feestje sturen en hopen dat er iemand op je af komt. Dat gaat 'm dus niet worden.

Deze post is opgedragen aan iedereen die me ooit heeft gevraagd wat ik in godsnaam zo geweldig vind aan Twitter.

Twexit,
D.

Reacties

Deze reactie is verwijderd door de auteur.
Dat had ik niet beter kunnen zeggen. Dat ga ik dus ook niet proberen. Mooi proza waarmee je de spijker op z'n kop slaat.

Groeten van @johnBJmanschot
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
zo had ik Twitter nog niet eerder zien beschrijven, Danny. Hele mooie blog.
Intrigerend hoor, 2 verwijderde reacties en 2 keer dezelfde man die reageert en ondertussen zijn baardje heeft laten groeien :-O

Want wat kan er nu voor akeligs gezegd worden op deze prima blogpost? Ik mis mijn real life vrienden ook op Twitter omdat ik daar ventileer wat me echt bezig houdt. Twitter is mijn eigen klankbord, ik word er scherper en wijzer door.

Maar niets moet in het leven. Zonder Twitter kan een mens ook heel gelukkig zijn.
Danny zei…
Dank voor je leuke reactie Eric. Ik moet zeggen dat ik mede door Twitter ook veel bewuster mijn 'off-line'-momenten beleef. Gewoon op de bank met een goed boek of een fijn tijdschrift. Of een potje tennis terwijl de iPhone thuis aan de lader hangt. Want dat is dan echt een bewuste keuze. Heerlijk.
Ik wilde reageren, maar toen ik zag dat er 2 berichten waren verwijderd twijfelde ik. Hoe kan het dat je zo mooie betoog zo haaks op die verwijdering staat.
Liane Kusters zei…
En ik vind het leuk dat je weer blogt ;). Welkom terug!
Misschien leest Harrie dan net de verkeerde Twitterberichten. Hij ziet nooit dat mensen verder komen dan opmerkingen als "@retecool washing dishes at grandma's" of "@sonoftarzan playing "Waltzing Matilda". Volstrekt overbodige mededelingen wat Harrie betreft. Die denkt dan ook héél anders over Twitter dan Dan, zoals u kunt zien op http://harrievangeffen.blogspot.com/2010/04/twitter.html (als Harrie tenminste reclame mag maken?).

Populaire posts van deze blog

LinkedIn

--> LinkedIn is de grootste professionele sociale netwerksite. LinkedIn biedt je een platform om met andere professionals in contact te komen. Het wordt gebruikt om kennis, interesses en ideeën te delen en is bovendien een prima manier om jezelf te presenteren. Als professional of bijvoorbeeld als werkzoekende. Als LinkedIn-lid kunnen anderen je blijven volgen, ook al verander je van baan. Update je LinkedIn-profiel om te laten zien waar je mee bezig bent en wat je in je professionele leven hebt uitgespookt. Linken, iemand? Check my profile on Linkedin.

Van die leuke blokjes die je kunt scannen

QR-codes. Het volgende schattige speeltje van marketeers. Ze duiken ineens overal op. Op brochures, billboards, posters en advertenties. Maar de meeste QR-initiatieven gaan plat op hun bek bij executie. Want naast allerlei technologische uitdagingen en issues over usability verwijzen de meeste QR-codes je naar waardeloze content. Heb je er ooit eentje gescand met je smartphone om te kijken wat er gebeurt? Als het antwoord nee is dan ga je dat waarschijnlijk ook nooit meer doen. QR-codes zijn op hun retour. De technologie wordt hoogstwaarschijnlijk vervangen door de near-field communication (NFC) chip die standaard in je telefoon zit en die op een veel simpelere manier dezelfde taken afwerkt. In plaats van dat je je telefoon pakt, een app opstart, de camera op een raar en lelijk blokje richt, scant en wacht tot er iets gebeurt, hoef je binnenkort alleen maar je telefoon uit je zak te trekken nabij een afbeelding van een NFC-teken. Of iets dergelijks. QR-codes zijn een tussenoplos

Screwed

Even relativeren, want het is nodig. De moderne marketing- en communicatieprofessional laat zich al te gemakkelijk verleiden door de litanie aan social media tools en -kanalen. “Zullen we Twitter zakelijk inzetten? LinkedIn? Flicker? RSS? Facebook? Een eigen, custom-built community? Of wat dacht je van een hippige widget of een iPhone app?” Tuurlijk. Er is ongelofelijk veel wat je kunt doen, dus doe het niet. Zet 'tool' eens even uit je hoofd en denk liever na over 'doel'. Veel mensen noemen de uitkomst van dat noeste nadenken 'een social mediastrategie’, maar dat bestaat net zo min als een ‘drukwerkstrategie’. Zakelijk social media inzetten is een tactische aangelegenheid die – mits goed uitgevoerd – bestaande strategische doelen helpt realiseren. Superbelangrijk, maar laten we het vooral niet belangrijker maken dan dat het is. Social media worden onterecht door zogenaamde experts beschouwd als rocket science. Van de andere kant zijn er initiatieven di