Doorgaan naar hoofdcontent

Ik baal ervan dat jij niet op Twitter zit.


En ik baal ervan dat als je wèl op Twitter zit dat je je verschuilt achter en bedrijfsnaam of een logo. En ik erger me al helemaal groen en geel aan auto-tweets. In dan in het bijzonder aan auto-DM's. Jak.

Waarom?

Mensen zijn van nature sociale dieren. We hebben interactie nodig. Sociale integratie staat op de derde plek op Maslow's lijstje, direct na fysiologische behoeften en de behoefte aan veiligheid. De meesten onder ons zijn al blij als ze in staat zijn te ‘connecten’ met mensen die ze daadwerkelijk kennen. Maar dat is net zoals in een klein dorp wonen voordat de fiets werd uitgevonden. Veilig en voorspelbaar. En ook verstikkend en met weinig ruimte voor creatieve ontplooiing.

Van alle sociale netwerken is Twitter het spannendst vanwege de complete willekeur. De willekeur van verbindingen, berichten en gebeurtenissen. Het schakelt barrières van tijd, plaats, status of ras compleet uit. Mensen volgen elkaar omdat ze elkaar interessant vinden. Zo simpel is het.

Berichten van 140 tekens kunnen echt een openbaring zijn. Ze laten de grappige, grootmoedige, saaie, egoïstische, maffe, gemene of geweldige kanten van mensen zien en daar is geen ontkomen aan. Want onze stroom van tweets is voor iedereen zichtbaar en is tegenwoordig zelfs een van de eerste zaken die te zien is in de Google-resultaten als we naar iemand zoeken.

Ik weet het, ‘t gaat ver, maar ik heb er ongelofelijk de pest in dat jij niet op Twitter zit. Waarom? Omdat jij een uniek mens bent en misschien wel zonneschijn en lol in mijn leven brengt. Hoe kan ik je ooit ‘ontmoeten’ als je niet in mijn contactcirkel, niet op Twitter zit? Dat kan dus niet. Ik erger me rot omdat ik je mis.

Want nieuwe vrienden maken is geweldig. Tegen nieuwe ideeën aanlopen ook. De ballen uit m’n broek lachen al helemaal. Een fragmentje uit iemands leven opvangen en je er een beeld bij vormen is ronduit spannend. En dan dat delen. Delen is het mooiste dat er is. Dit alles komt doorgaans alleen beschikbaar tijdens het bezoeken van een feestje (met het risico dat het een saai feestje is) terwijl je wacht om aan een interessant persoon voorgesteld te worden. Totdat je jezelf uiteindelijk naar huis sleept na een ontmoeting met die ene semi-interessante persoon als magere traktatie.

Niet alleen kunnen we ons op Twitter tijdsonafhankelijk verbinden met een gigantische verscheidenheid aan (echte!) mensen, we kunnen zelfs gesprekken met ze voeren en zien hoe zij de interactie aangaan met anderen. En we kunnen merken hoe ze op ons reageren zonder dat de façade van beleefdheid in de weg zit.

Je kan jezelf zijn, met je eigen ideeën en meningen en direct zien voor wie dat relevant of interessant is. En als dat zo is, dan is dat zelden omdat iemand probeert verfijnd over te komen. Het is ook niet omdat ze vinden dat ze hun best moeten doen om beleefd te blijven. Want het zijn vreemden. Niemand heeft nog een appeltje met je te schillen. Niemand die je nog van school kent. Geen tante Annie die je afkeurende blikken geeft. Je bent vrij om jezelf te zijn.

Sommigen zeggen dat Twitter een virtuele wereld is. Ik vind het meestal veel echter en authentieker dan de vele oppervlakkige gesprekken die mensen in real life met elkaar voeren.

Dus als je nog niet op Twitter zit, ga dan nu aan de slag en beroof ons niet van de kans je te leren kennen. Als je wel al op Twitter zit, verschuil je dan alsjeblieft niet achter een corporate identity. En als je auto-tweet: get real! Auto-tweeten is hetzelfde als een opname van jezelf naar dat feestje sturen en hopen dat er iemand op je af komt. Dat gaat 'm dus niet worden.

Deze post is opgedragen aan iedereen die me ooit heeft gevraagd wat ik in godsnaam zo geweldig vind aan Twitter.

Twexit,
D.

Reacties

Deze reactie is verwijderd door de auteur.
Dat had ik niet beter kunnen zeggen. Dat ga ik dus ook niet proberen. Mooi proza waarmee je de spijker op z'n kop slaat.

Groeten van @johnBJmanschot
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
zo had ik Twitter nog niet eerder zien beschrijven, Danny. Hele mooie blog.
Intrigerend hoor, 2 verwijderde reacties en 2 keer dezelfde man die reageert en ondertussen zijn baardje heeft laten groeien :-O

Want wat kan er nu voor akeligs gezegd worden op deze prima blogpost? Ik mis mijn real life vrienden ook op Twitter omdat ik daar ventileer wat me echt bezig houdt. Twitter is mijn eigen klankbord, ik word er scherper en wijzer door.

Maar niets moet in het leven. Zonder Twitter kan een mens ook heel gelukkig zijn.
Danny zei…
Dank voor je leuke reactie Eric. Ik moet zeggen dat ik mede door Twitter ook veel bewuster mijn 'off-line'-momenten beleef. Gewoon op de bank met een goed boek of een fijn tijdschrift. Of een potje tennis terwijl de iPhone thuis aan de lader hangt. Want dat is dan echt een bewuste keuze. Heerlijk.
Ik wilde reageren, maar toen ik zag dat er 2 berichten waren verwijderd twijfelde ik. Hoe kan het dat je zo mooie betoog zo haaks op die verwijdering staat.
Liane Kusters zei…
En ik vind het leuk dat je weer blogt ;). Welkom terug!
Misschien leest Harrie dan net de verkeerde Twitterberichten. Hij ziet nooit dat mensen verder komen dan opmerkingen als "@retecool washing dishes at grandma's" of "@sonoftarzan playing "Waltzing Matilda". Volstrekt overbodige mededelingen wat Harrie betreft. Die denkt dan ook héél anders over Twitter dan Dan, zoals u kunt zien op http://harrievangeffen.blogspot.com/2010/04/twitter.html (als Harrie tenminste reclame mag maken?).

Populaire posts van deze blog

Nep of echt. Kun je ’t nog volgen?

Populariteit op Twitter is volgens bepaalde opvattingen gebaseerd op hoeveel volgers je hebt. Hoe meer volgers hoe beter, want des te groter je bereik. Juist vanwege deze veronderstelling doen mensen extreme dingen om hoge aantallen volgers te krijgen. Het kopen van twittervolgers, bijvoorbeeld. Maar wie zijn dan die ‘mensen’ die je bereikt? En gaat het eigenlijk nog wel om wie de grootste heeft? Fake In een recent artikel van Digital MusicNews staat dat zo’n 73% van Lady Gaga’s twittervolgers fake of inactief zijn. Ook CDA-leider Sybrand van Haersma Buma viel onlangs door de mand met 82% nepvolgers . En van Marco Borsato’s volgers zou 73% nep zijn. Bij celebs is dit geen ongebruikelijke fenomeen. Hoge volgersaantallen zijn indrukwekkend, maar als we geloofwaardigheid op Twitter baseren op volgers, wie telt dan mee? En wat is een account nog waard als blijkt dat het volgersaantal voor het grootste gedeelte bestaat uit gekochte volgers? StatusPeople Nepaccounts zijn

99designs - kun je wel tellen?

De zelfverklaarde ‘grootste marktplaats voor grafisch ontwerp ter wereld’ 99Designs opende onlangs een Nederlandse site . Persoonlijk ken ik niet veel ondernemers die zich aan deze vorm van crowdsourcing wagen om zich een huisstijl aan te laten meten. Gelukkig maar, want de rekensom klopt gewoon niet. Kijken we naar de getallen dan slaat het crowdsourcen van designs nergens op. Kom ik zo op terug. Het idee van diensten zoals 99Designs is dat je geen ontwerper inhuurt maar een ontwerpwedstrijd uitschrijft. Vervolgens ontvang je tientallen of honderden designs, je pikt de beste eruit en je betaalt de ‘winnende’ ontwerper. Zo’n 99Designs faciliteert deze wedstrijdjes via web-based platforms. Een verleidelijk concept in vele opzichten, waaronder de misvatting dat meer keuze ook meer waarde betekent en dat het vaag doet denken aan het soort sociale revolutie waar de populaire tech- en mediablogs over hypen. Reken even mee In de designcommunity wordt gesproken over hoe sle

Tien vreemde opmerkingen van klanten

"Mijn vrouw vindt het niet zo mooi." Ik begrijp dat je bevestiging zoekt maar als je de mening van je vrouw, je buurvrouw of de groenteboer echt belangrijk vindt, betrek ze dan in het hele ontwikkelingsproces. Laten we met deze nieuwe stakeholders volgende week een nieuwe afspraak plannen om de briefing, de strategie en alle uitdagingen nog eens onder de loep te nemen. Dan ben ik erg benieuwd naar hun mening en bijdrage. "We vonden jullie portfolio helemaal top. Kunnen jullie voor ons niet iets bedenken wat meer lijkt op wat je hebt bedacht voor Klant X?" Het is grappig dat je dat vraagt want we proberen juist het tegenovergestelde. We kijken naar de individuele behoeften van elke klant om vervolgens met een unieke oplossing op de proppen te komen. Het is zelfs nog grappiger dat je Klant X er nou net uitpikt omdat ze aanvankelijk erg twijfelden over de door ons voorgestelde aanpak. Uiteindelijk heeft het geweldig voor hen uitgepakt. Laten we ons dus niet druk ma