Branding is zeg maar echt mijn ding

Laten we het eens hebben over Nee. Nee is de gemakkelijke reactie, die zijn nut dubbel en dwars heeft bewezen. Nee bespaart je tijd, halveert je werkdruk en helpt je mentale energiereserve op peil te houden voor belangrijkere zaken. Nee is vaak directe winst, zeker voor als je al op je tandvlees loopt. De meesten van ons verdrinken in keuze. Daarom zoeken we naar manieren om ruis in ons leven te verminderen. Nee heeft ook tekortkomingen. Misschien wel de grootste is dat het de neiging heeft ieder initiatief vroegtijdig de nek om te draaien. Ik ontmoet mensen die hun standaardinstelling op Nee hebben staan en hun leven wordt er bepaald niet minder bleek van. Ja is anders. Ja is uitdagend, al is het omdat het zomaar kan uitdraaien op iets wat je niet wil. Maar misschien ben je helemaal niet zo goed in het bepalen wat je wil. Een fietstochtje in de regen zou wel eens hartstikke leuk uit kunnen pakken. Oesters zouden best lekker kunnen smaken en een opera is misschien meer dan balken...

Sinds de oprichting van dit blog en mijn twitteraccount vragen lezers me wel eens om advies. En dan bedoel ik niet onze klanten bij VIS , maar mensen uit het netwerk. Vrijblijvend. De vragen lopen uiteen van hoe moet ik mij of mijn bedrijf positioneren en presenteren, tot hoe krijg ik meer aandacht of conversie. Ik heb er zoveel mogelijk antwoord op proberen te geven, maar ik vroeg me op een zeker moment af waarom. Ik vermoedde dat mijn suggesties enigszins waardevol zijn, maar slechts een enkeling nam ze ter harte en deed er iets nuttigs mee. Een poosje geleden zat ik een keer aan de andere kant van de tafel. Een vriend met een succesvolle start-up gaf mij onder het genot van een biertje wat feedback op wat ik ‘een idee’ zou willen noemen. Nog wat later heb ik hetzelfde idee genoemd in het bijzijn van twee anderen. Maar in beide gevallen was het advies niet helemaal wat ik wilde horen. Mijn primaire reactie was dan ook “nee – je begrijpt me niet…” en begon vervolgens uit te...

Of mag ik dat soms niet zeggen? Maar, zijn we dat in zekere zin niet allemaal? In het Frans betekent amateur oorspronkelijk ‘liefhebber van’. Iemand die zich fanatiek verbindt aan een streven. Een studie, een prestatie, een ambacht.             Wist je dat tot 1970 alleen maar – onbetaalde – amateurs mochten deelnemen aan de Olympische Spelen? Tot de dag van vandaag is dat nog steeds het geval voor de onderdelen Boksen en Worstelen. Het gebrek aan financieel gewin werd namelijk ooit beschouwd als een voordeel. Een amateur zou meer toegewijd zijn. Gemotiveerd. Bezield. In veel opzichten ben ik liever een fervent amateur dan een pro. Ik doe mijn werk in de geest van een levenlang leren, bedenken en toepassen. Veroordeeld én toegewijd aan risico’s nemen, een buikgevoel volgen, uitproberen, fouten maken, experimenteren en ja – ook blunderen. In dit normontwijkend proces doe ik nieuwe ontdekkingen. Ik ben een amateur. Je ...

Storytelling, het volgende speeltje van de marketeer. Maar als het gaat om hypes komt storytelling niet helemaal uit de lucht vallen. We stimuleren klanten al jaren om verhalenvertellers te zijn. Dus persoonlijk kan ik storytelling wel hebben. Als term. Als idee. Maar als we heel eerlijk zijn hangt ook hier succes niet af van het idee, maar van de executie. En de waarheid is dat de meeste merken waardeloos zijn in (corporate) storytelling. Waarom? Omdat de meeste merken helemaal niet doen wat bij verhalen vertellen nodig is. Verhalen – echte, eerlijke, emotionele, transformatieve en inspirerende verhalen – bevatten pijn. Wrijving. Ongemakken. Conflict. Ze kennen schurken. Ze hebben winnaars en verliezers. Persoonlijkheid en gebreken. Geweldige hoogtepunten en heftige dieptepunten. Met andere woorden, verhalen bevatten veel dingen die merken het liefst voor je achterhouden. In reclame eindigt ieder verhaal idealiter met ‘en iedereen leefde nog lang en gelukkig’. Maar de consum...

Het lijkt een voor de hand liggend onderwerp, maar soms wordt het maar al te gemakkelijk genegeerd. Als ik je zou vragen wie jouw afnemer is en je antwoordt iets van “iedereen met een hartslag”, lees dan gerust even verder. Het is een begrijpelijke vorm van kortetermijndenken. Maar met die ene vogel in de hand kan je wel eens bedrogen uit komen. Als bedrijf doe je er goed aan om – in ieder geval tot op zekere hoogte – je klanten uit te kiezen. Het wagenwijd openzetten van je deuren is niet bepaald de manier om de niche op te zoeken waar jij zo enthousiast van wordt. Ook al zou je product of dienst iedereen op aarde kunnen helpen, dan heb ik nieuws voor je: niet iedereen gaat het kopen. Raar? Nee hoor, want ik verwacht dat hele volksstammen het geen biet interesseert wat jij te bieden hebt. Of ze hebben er het geld niet voor (over). Om er maar even een Sinekiaans gegeven tegenaan te gooien: waarom zit je eigenlijk in deze business? En wie hoop je ermee te helpen? Waarom...

Ieder identity-vraagstuk begint zo’n beetje met de zoektocht naar kernwaarden. We hebben daar slimme maniertjes voor. Eenvoudige, compacte methodieken waarbij we samen met de klant op zoek gaan naar woorden die de klantorganisatie of het merk zo goed mogelijk beschrijven. Maar er is één woord dat altijd op de shortlist verschijnt: ‘Passie’. Waarschijnlijk met een goede reden. Het is best een sterk woord. In de meeste gevallen beschrijft het daadwerkelijk onze klanten. Ze zijn gepassioneerd genoeg om naar VIS te komen, gepassioneerd genoeg om in hun merk te investeren en ze waren in ieder geval ooit gepassioneerd genoeg om een bedrijf te starten. Gepassioneerd was ik ooit ook. En ook al geef ik misschien de indruk dat ik dat nog steeds ben, ik zal hier en nu bekennen: ik ben het niet. Ik hou het bij 90 procent van de tijd. Misschien 85. Ik bedoel 80. Ik ben de fanatieke sporter die vanavond vergat naar de sportschool te gaan, maar toen ik erachter kwam dat ik het verge...

Het is geen toeval. In enkele jaren tijd zijn Instagram en Pinterest naar de top van favoriete sociale netwerken gekatapulteerd. In webdesign is het gebruik van schermvullende afbeeldingen - met of zonder parallax scrolling - nog steeds een grote trend. Per dag worden op Facebook gemiddeld 250 miljoen foto’s geplaatst. Kortom, het internet van vandaag bevestigt wat mensen al eeuwen zeggen: een beeld zegt meer dan duizend woorden. Dus waarom praten we nog zo veel? Als je nog steeds vertrouwt op woorden om de essentie van jouw merk uitgelegd te krijgen laat je misschien wel kansen liggen. Gebruik bijvoorbeeld de meest eerlijke en autenthieke referentie: je klant. Vertellen hoe geweldig lekker je ijsjes zijn weegt niet op tegen (een beeld van) een klein meisje met een met ijs besmeurde snoet. Als beelden het beter kunnen vertellen, laat ze. Fotocredits  

Bij VIS houden we wel van een fijne video. Met een film laat je - letterlijk - meer zien dan met een ander medium. We kunnen een geweldige site of een fantastisch verhaal in elkaar zetten, maar een goed uitgevoerde video vertelt zo’n beetje alles wat de belangstellende ooit wilde weten. En dat in een fractie van de moeite die het je kost om een hele brochure te lezen. Onderzoek toont aan dat bij de absorptie van informatie ongeveer 65% van alle mensen visueel is ingesteld. 30% zou auditief zijn ingesteld. Simpel gezegd betekent dit dat de boodschap in de video de potentie heeft bij 95% van je publiek te blijven plakken. Dat is een aardig argument, maar soms is een voorbeeld het sterkste argument. Corporate film Hendrik Veder group Iets meer dan een jaar geleden zijn we gestart met de rebranding van Hendrik Veder Group , Europees marktleider voor staalkabel, diensten en oplossingen voor offshore, haven, scheepsbouw en andere industrieën. Een belangrijk onderdeel van de groep...

Ontwerpers zijn er in allerlei soorten en maten. Sterke ontwerpers doen hun ding vrij systematisch. Zwakke ontwerpers beschouwen zichzelf vaak als kunstenaars. Zwakke ontwerpers ontwijken regels omdat ze denken dat het hen onnodige beperkingen oplegt. Dat het hun visuele genialiteit verstikt. Of omdat regels naleven niet past in hun lifestyle. Tuurlijk jongen. Dit soort navelstaren is geweldig inheems onder amateurs. Want van alle designmissers is volgens mij de grootste die je kunt maken de verwaarlozing van regels. Of het onvermogen ze te implementeren. Deels komt dit door de houding dat mensen in creatieve beroepen hun vak ‘met swag’ zouden moeten beoefenen. Zoals vele, meestal de meer ervaren designers weten is dit aperte flauwekul. Swag is goed, maar een overdosis swag leidt tot arrogantie en zelfoverschatting. Chaos en orde Ik breng dit onderwerp niet ter sprake omdat in onze industrie nooit over regels wordt gesproken. Ik breng het ter sprake omdat het belang ervan va...

Je kunt twintig share-knoppen toevoegen op iedere pagina van je site. Je kunt gratis producten weggeven of luxe prijzen uitreiken. Je kunt bedelen om likes, +1’s en retweets . Het is allemaal oké, maar het begint allemaal bij relevante, betekenisvolle content. Geweldige content, daar wil ik even bij stilstaan. Laat ik het zo uitdrukken: iedere episode van Star Wars zou met waardeloze marketing nog steeds een hit worden. Daarentegen had geen enkele hoeveelheid buzz Freddy Got Fingered kunen redden. Maak goed spul, en mensen praten erover. Zorg voor iets smakelijks, dan hoeft niemand het bij een ander door de strot te duwen. Veel van dit alles komt neer op een paar fundamentele vragen. Voordat iemand de share-knop kan indrukken – of nog beter, voordat je content creëert – vraag jezelf af of het ’t waard is om te maken. Is het interessant? Nuttig? Leert het ons iets wat we nog niet weten? Is het een geheim dat iedereen gewoon móet horen? Gaat het ons inspireren? Kan het ons b...

“ Content isn’t king, conversation is king. Content is just something to talk about ”  -  Cory Doctorow Conversatie is een manier om je publiek te boeien en te activeren. Of je nou een emailnieuwsbrief verstuurt, op social media zit of klanten ontvangt, met een goed gesprek voelen we ons verbonden met elkaar en leiden ze – hopelijk voor jou of je merk – tot conversie. Helaas zien we vaker en vaker dat merken of organisaties een online gesprek beginnen zonder dat ze iets te zeggen hebben. De aandacht van je publiek is waardevol en in veel gevallen hebben je toeschouwers je toestemming gegeven te praten. Verkloot het niet. In iedere vorm van communicatie – online en offline – is het cruciaal dat je met overtuiging weet wat je moet zeggen, hoe je het moet zeggen en tegen wie je het moet zeggen. Beschouw het als een voorrecht dat mensen je in hun leven dulden, want zij snappen ook wel dat jij er bent om je spullen te slijten. Herinner mensen eraan waarom ze op ...

Mijn vorige post – over het crowdsourcen van design – maakte veel reacties los. Vooral op Twitter is er het nodige over uitgewisseld, al had ik meer verwacht van de reactie van 99Designs zelf. Omdat ik een aantal stellingen uit mijn vorige beschouwing wat wil nuanceren ga ik hier nog even wat dieper op de materie in. Open innovatie en de power of many hebben ons fantastische dingen geschonken. Het internet is een walhalla voor creatieve lone rangers wiens talent nooit was ondekt zonder Kickstarter , Etsy , Tenpages en Sellaband . En vergeet vooral *kuch* ons Koningslied niet. Voor allerlei activiteiten lijken de traditioneel aangewezen personen ineens niet meer de aangewezen personen te zijn. Is het activeren van een gedecentraliseerde crowd dan de norm? In het begin van de vorige eeuw bezocht de Britse onderzoeker Galton een veemarkt in Plymouth. Naast het keuren, inkopen en verkopen van vee was er ook allerlei vertier. Zo konden bezoekers na het raden van het ju...

De zelfverklaarde ‘grootste marktplaats voor grafisch ontwerp ter wereld’ 99Designs opende onlangs een Nederlandse site . Persoonlijk ken ik niet veel ondernemers die zich aan deze vorm van crowdsourcing wagen om zich een huisstijl aan te laten meten. Gelukkig maar, want de rekensom klopt gewoon niet. Kijken we naar de getallen dan slaat het crowdsourcen van designs nergens op. Kom ik zo op terug. Het idee van diensten zoals 99Designs is dat je geen ontwerper inhuurt maar een ontwerpwedstrijd uitschrijft. Vervolgens ontvang je tientallen of honderden designs, je pikt de beste eruit en je betaalt de ‘winnende’ ontwerper. Zo’n 99Designs faciliteert deze wedstrijdjes via web-based platforms. Een verleidelijk concept in vele opzichten, waaronder de misvatting dat meer keuze ook meer waarde betekent en dat het vaag doet denken aan het soort sociale revolutie waar de populaire tech- en mediablogs over hypen. Reken even mee In de designcommunity wordt gesproken over hoe sle...

Vorige week had ik na een boeiende #SMC040 een kort gesprek met een vakgenoot. Onder het genot van een biertje waren we het erover eens dat social media zowel opwindende kansen als logistieke nachtmerries bieden. Dit is te wijten aan de (pardon voor het verbalisme) symbiotische relatie tussen klant en bureau. Ze zijn allebei nodig, maar bepalen wie welke taak op zich neemt is tricky business. Eerlijk gezegd denk ik dat de meesten van ons moeten toegeven dat organisaties vaak slecht zijn in het vertellen van hun verhaal. Ze hebben de neiging te pitchen in plaats van te engagen (pardon voor de taalassimilatie). Social media quick-wins bestaan niet Een deel van het probleem heeft te maken met gebrek aan ervaring. Iedere doorgewinterde marketeer weet dat je meer bereikt met een goed verhaal dan met een verkooppraatje. De meeste organisaties die starten met social media hebben daar echter het geduld niet voor. In de hunkering naar snelle resultaten en een zo groot mogelijk ...

Als je dit leest is de kans groot dat je je boterham verdient met het slijten van een product of dienst. Het globale idee bestaat dat je consumenten daar zo weinig mogelijk geld voor moet vragen. Goedkoper aanbieden is niet per se de beste tactiek, maar het lijkt intuïtief redelijk voor de hand te liggen. Mensen geven nou eenmaal het liefst zo weinig mogelijk geld uit. Als jij teveel vraagt lopen ze door en zoeken ze een goedkoper alternatief bij de concurrent. Right? Hou vast. Het probleem is dat dit – zoals met alles wat je merk doet – een zekere boodschap bij je klanten achter laat. En hoewel je met bodemprijzen kortstondig iemands aandacht vangt, veel meer dan dat vang je er doorgaans niet mee. Mits je Lidl, Ryanair of Tele2 heet natuurlijk, maar daarover een andere keer meer. Ik durf te wedden dat als je even al je aankopen beschouwt, de beste dingen die je ooit kocht:  1. kostten een beetje meer, en  2. waren de investering dubbel en dwars waard. ...

Bij café De Boon selecteren ze zorgvuldig hun koffiebonen en branden ze de bonen liefdevol in eigen huis. Dit zorgt voor een weldadig aroma in de hele zaak. De medewerkers van dit koffiehuis gebruiken alleen de beste ingrediënten omdat ze gepassioneerd geloven in het creëren van een onberispelijke ervaring. Ze benaderen het begrip ‘service’ met exact dezelfde verering. De barista, Bart, onthoudt niet alleen de namen van zijn vaste klanten maar ook hun koffievoorkeuren. Hij verwarmt ieder kopje en versiert ieder schoteltje met een tablet uiterst fijne pure chocolade (hij gelooft namelijk dat dat de smaak bevordert). In de loungy ruimte staat het meest comfortabele meubilair. Alle tafeltjes, stoeltjes en fauteuils zijn op een kordate manier netjes geordend en worden continu schoon gehouden. Op de grotere tafels ligt een waaier van dagbladen die klanten een kijkje in de wereld gunt. Zo nu en dan trakteert de eigenaar zijn beste klanten op een plak huisgemaakte appelcake, als wa...

De meesten van ons zagen de diarree aan online content een decennium geleden niet aankomen (mezelf incluis). Eigenlijk zagen de meesten het twee jaar geleden niet eens aankomen. Sinds de explosie van het internet watertrappelen we ons te pletter in een overstroming van data. Neem alleen al Twitter: 1,6 miljard dagelijkse zoekopdrachten, plus bijna een half miljard tweets die daar dan nog eens bij uitgebraakt worden. Per dàg. En die gaan al lang niet meer alleen over #TVOH of Lady Gaga. We hebben ook gezien dat gemakkelijke toegang tot de oneindige oceaan van content wordt overschaduwd door een aantal pittige uitdagingen. Bijvoorbeeld het filteren van prikkels en het efficiënt consumeren van alle informatie die continu op ons wordt afgevuurd. RSS lijkt soms meer op brandjes blussen, zaken als FarmVille zijn zo hardnekkig als mieren tijdens een picnic en dan heb je nog de berichtgeving van mensen die - al dan niet voor een beloning - graag ‘ delen als een baas ’. Hoe erg de gru...

Ook al leren we al op jonge leeftijd om het vooral niet te doen, we doen het toch: we beoordelen een boek aan de hand van de omslag. Dit is menselijk. Het is een handige shortcut zodat we tijd en energie besparen. 50 milliseconden Een tijdje geleden werd in Canada een bijzonder onderzoek uitgevoerd waarbij een panel vrijwilligers via een scherm verschillende websites moest beoordelen. De websites werden in flitsen van 50 milliseconden getoond en men werd gevraagd de websites te waarderen op basis van visuele aantrekkingskracht. Wat blijkt? De scores waren gelijk aan een tweede ronde, waarbij een controlegroep de gelegenheid kreeg om veel langer naar de websites te kijken. De initiatiefnemer van het onderzoek Gitte Lindgaard verklaart dat het brein bij blootstelling aan beeldflitsen van een twintigste van een seconde wordt gedwongen om supersnel beslissingen te nemen. De impact op ons bewustzijn is groot. Knipoog Wat betekent dit? Het bewijst dat mensen zich een men...

Bij VIS zijn we groot fan van digital, on-line en social . Dat is op zich geen nieuws. Veel moois van wat het pand verlaat is bestemd voor digitaal, omdat in de meeste campagnes de boel wel zo’n beetje rondom digitaal draait. Dat gezegd hebbende, het is maar een deel van het geheel. Radio werkt nog steeds. Adverteren werkt nog steeds. Outdoor werkt nog steeds. Sponsoring werkt nog steeds. TV werkt (soms) nog steeds. Product placement werkt nog steeds (toch, Heineken?). Kortingsbonnen werken nog steeds. DM werkt nog steeds en de zegeltjes bij de supermarkt werken ook nog steeds. Wanneer complete communicatielegioenen extatisch gillen dat nieuwe media hot zijn vergeet je maar al te gemakkelijk dat al die andere zaken nog steeds vreselijk effectief zijn. Terwijl technologieën komen en gaan zijn denkkracht, goede communicatie en sommige 'old media' verrassend veerkrachtig. Trouwens, ik geef geen flikker om je nieuwe app.

In het kader van het door mezelf beschikbaar gestelde tijd voor een willekeurige reflectie, volgt hier een willekeurige reflectie. Zegt de ene goeroe tegen de andere: “door social media is communicatie tussen merken en consumenten een échte dialoog geworden”. Dialoog. Een zinvol begrip dat in sommige opzichten klinkklare nonsens lijkt. Want feit is dat binnen eerdergenoemd kader het helemaal geen dialoog is. Het kan geen dialoog zijn. Een echte dialoog vereist twee (of meer) partijen die deelnemen aan een discussie in beide richtingen. Zenden, ontvangen, terugzenden, ontvangen, je snapt ‘m. Het zou mooi zijn als bedrijven met hun klanten op hetzelfde niveau konden praten, maar dat is ongelofelijk onpraktisch. Organisaties die ineens de dialoog willen aangaan roepen in collectieve paniek: “vroeger lieten we consumenten spullen kopen die ze niet nodig hadden, maar dat kunnen we nu niet meer doen want dan zeggen ze gemene dingen over ons op Facebook. We weten nu wel beter.” Na...